Η αρχηγίνα μας στο πλευρό του Σιμούν γεννήθηκε το 2007.

Είναι αρκετά ζωηρή και δεν ιππεύεται. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά έξυπνη και συνεργάσιμη στις ασκήσεις εδάφους. Δίνει τα πόδια της με ευκολία, κάθεται να την περιποιηθούμε.

Μαζί με τον Φίλιππο είναι οι πρώτοι που θα σκαρώσουν κάποια ζαβολιά, που θα σκεφτούν τρόπους απόδρασης. Και η μόνη που τρώει μαζί με τα δύο αρσενικά Σιμούν και Φίλιππο.

Η μητέρα της καθώς ήταν κακοζωισμένη δεν μπόρεσε να τη θηλάσει όπως έπρεπε. Αποδείχτηκε πως δεν ήταν άσπλαχνη μάνα, αλλά επειδή είχε μια ασθένεια προστάτευε το πουλαράκι της με το να μη το ταϊζει το χαλασμένο της γάλα.

Η Ελπίδα το 2017 είχε ένα ατύχημα που μας επέβαλε να την έχουμε περιορισμένη με καθημερινούς καθαρισμούς σε μια  πληγή που συνεχώς άνοιγε. Ο τρόπος που συνεργάστηκε και μας επέτρεψε να τη φροντίσουμε δεν ήταν απλά συγκινητικός, ήταν μάθημα ζωής. Πως ένα άλογο εμπιστεύεται σε έναν άνθρωπο τη ζωή του, το μέλλον του.

Η ανατομίας της και η ομορφιά της είναι απαράμιλλη. Περηφανευόμαστε για την Ελπίδα. Μπορεί να μην έχει αυτό που λέμε ευγενή καταγωγή, όμως, ακόμα και άνθρωποι με πείρα στα άλογα και λάτρεις των αλόγων αγώνων μένουν άφωνοι με την ομορφιά και την κατασκευή της. Κάτι που φαίνεται, όχι μόνο όταν τρέχει, αλλά κι όταν απλά κάθεται ακίνητη. Από την ουρά μέχρι το κεφάλι είναι μία καλλονή.